Με τον Κυριάκο Σκορδά
www.atraktos.net
Ωραία χρονιά το 2009. Πολλά νέα ονόματα, αλλά και αρκετά σχήματα που δημιουργούν εδώ και χρόνια μπόρεσαν και …έφτασαν σε μεγαλύτερα ακροατήρια.
Σε μια λίστα που θέλει να πιάσει τη 31…και να γελάσει και τη μάνα…έβαλα τους δίσκους που μου άρεσαν περισσότερο. Οι τακτικοί ακροατές μου θα δουν ότι πρόκειται για δίσκους…που τιμήθηκαν αρκετά το 2009.
Σκέφτομαι αρκετά που δεν έβαλα… νομίζω ότι αδίκησα ίσως τους Florence & the machine (μάλλον το hype με απώθησε..), και το νέο των Arctic Monkeys…και ο δίσκος των Pink Mountaintops (του Stephen McBean των Black Mountain)…αλλά και το How to Battle των Senser. Mε αυτά φθάνουμε στους 35. Στο 36 θα έβαζα τους Green Day. Και στο 37 τους AMAZING BABY. Καλή φωνή αλλά ως εκεί η Holly Throsby (με τον Will Oldham παρέα στο 38…ωραίοι για το 39 οι THE CURIOUS MYSTERY…Καναδά συνέχειας OHBIJOU στο 40…κλπ κλπ
Απλά ευχάριστοι οι BOYS LIKE GIRLS με το LOVE DRUNK
Χαρήκαμε με το 1ο επιτέλους άλμπουμ της Stephanie Finch (συζύγου του Chuck Prophet..που έβγαλε και αυτός μια από τα ίδια)
Παράλληλα το 2009 ήταν μια χρονιά…όπου σχεδόν όλα τα μεγάλα και εμπορικά ονόματα έβγαλαν δίσκο. Δίσκους καλούς…αλλά που δεν έδωσαν το κάτι παραπάνω. Δίσκους που σίγουρα δεν μπορούν να θεωρηθούν ως μια από τις καλύτερες στιγμές της καριέρας τους. Και από τα μεγάλα ονόματα έχεις απαιτήσεις. Μην ξεχνάμε ότι είμαστε στο 2009….
Έτσι για …τους γνωστούς και όχι αγνώστους…αναφέρω τις καλές προσπάθειες των MUSE (όπου βρέθηκαν με το ένα πόδι στην προ δεκαετίας και βάλε εποχή όπου τα φωνητικά θύμιζαν radiohead…και με το άλλο στο λεγόμενο ώριμο στάδιο…όπου γράφουν συμφωνικές εισαγωγές). Ο Chris Cornell πειραματίστηκε καλά…αλλά ως εκεί. Καλός και ο YUSUF (Cat Stevens). Τα χριστουγεννιάτικα του Dylan…καλά ως δώρο για την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ…αλλά υπολείπεται κατά πολύ την προ διετίας 5απλή κασετίνα με χριστουγεννιάτικα τραγούδια του Sufian Stevens. Για δύο ιερά ονόματα…ήθελα το κάτι παραπάνω και εννοώ τους SONIC YOUTH και την P.J. Harvey…
To ίδιο και για το FARM των DINOSAUR JR.
Μόνο για σκοτολάτρεις το how to get to heaven from Scotland του Aidan Moffat. Οι Editors…μία από τα ίδια. Καλός όπως πάντα ο mark knopfler…και η Tori Amos (2-3 πολύ καλά κομμάτια). Δϊσκοι δυνατοί των U2 και των Pearl Jam…αλλά κουκίδες στο σύνολο της διαδρομής τους. Αστεία η προσπάθεια των lemonheads, χαλαρά ευχάριστη αυτή του Gordon Gano. O ian Brown σταθερά αγέραστος, σταθερά καλή η φωνή της Dolores O’ Riordan.
Ευχάριστη έκπληξη η επιστροφή των Simple Minds…ακόμα και αυτή των Yello. Καλοί και οι Rammstein…αλλά πιο πολύ εντύπωση έκανε η συσκευασία και οι φωτο από το νέο τους δίσκο. Υψηλή ποιότητα και στον Manson αλλά και στους Depeche Mode, αλλά χωρίς να μου δώσουν το κάτι παραπάνω.
Συμπαθητική η επιστροφή του Σουηδού Jay Jay Johanson και η γνωστή πια δεινή ωριμότητα του ELVIS COSTELLO.
Στα συν η απόπειρα του Cave με τον Warren Ellis, αλλά πιο πολύ ως κινηματογραφική του συλλογή ήταν αυτό το διπλό cd που έβγαλε και όχι ως μια αυτόνομη πρόταση. Χαλαρός πολύ και ο δίσκος των Wilco..
Οπότε να τι μου άρεσε πιο πολύ :
1. JAPANDTROIDS – POST NOTHING (γιατί πήγαν στα αρχέγονα υλικά, 2 πιτσιρικάδες από το Βανκούβερ, τύμπανα και κιθάρα…και κομματάρες)
2. METRIC – FANTASIES ( η φωνή των Καναδών Broken Social Scene
3. VIC CHESNUTT – AT THE CUT (σπαρακτικός και στο κύκνειο άσμα του)
4. FOREST FIRE – SURVIVAL (γιατί μου θύμισαν πολύ με αυτό τους το ντεμπούτο η παρέα από το Brooklyn)
5. ISIS – WAVERING RADIANT (τι να λέμε, και με brutal και με συνθέσεις)
6. RUICKI SAKAMOTO – PALYING THE PIANO/ OUT OF NOISE (DELUXE EDITION) – τρομερή η διπλή κυκλοφορία με απίιθανα κείμενα επίσης
7. JULIE'S HAIRCUT - OUR SECRET CEREMONY (από την Μπολόνια, η χαρά των φετινών μου ταξιδιών στην Ιταλία)
8. WAVVES – WAVVVES (…τόση φασαρία βγάζει μόνο ένας τύπος από το San Diego)
9. RUSSIAN CIRCLES – GENEVA (inrtumental και εγκεφαλικό, στα όρια του post)
10. CALRK – TOTEMS FLARE (o απόλυτος ηλεκτρονικός δίσκος για τα γούστα μου)
11. MONO – HYMN TO THE IMMORTAL WIND (big in Japan and all over the world)
12. DIRTY PROJECTORS – BITTE ORCA (επιτέλους… αρχίζουν και τους προσέχουν, ηλεκτρονικά ντελίρια παρέα με ήχους σαν τους Cocorosie ή τον Antony..)
13. JONSI & ALEX - RICEBOY SLEEPS (Iceland presence)
14. YEAH YEAH YEAHS - IT’S BLITZ! (εξακολουθούν να συγκινούν)
15. AFI – CRASH LOVE (εμμονές είναι αυτές…)
16. SUNSET RUBDOWN – DRAGON SLAYER (α ρε Καναδά, έσκισες και φέτος)
17. ANIMAL COLLECTIVE - MERRIWEATHER POST PAVILION (απίστευτο ότι τους είδαμε live, έτσι δεν είναι;)
18. FUCK BUTTONS – TAROT SPORT (με μόλις 2 δίσκους είναι πια cult)
19. COUGAR – PATRIOT (η αμερικάνικη μοναξιά σε ογκώδεις συνθέσεις)
20. REGINA SPECTOR – FAR (από τη Ρωσία με αγάπη και τρομερή φωνή)
21. PATRICK WOLF – BACHELOR ( ο πρώην φερέλπις νέος μεγαλουργεί πια)
22. NOFX – COASTER (από τις εμμονές… στα κολλήματά μου)
23. DAVID SYLVIAN – MANAFON (ο πραγματικός big in Japan)
24. THE STEVENSON RANCH DAVIDIANS – LIFE & DEATH (…μελαγχολία και αμερικανίλα, σε ανεξάρτητη παραγωγή)
25. BRAND NEW – DAISY (το σταθερό ροκ, και είναι ο 4ος τους δίσκος)
26. SIAN ALICE GROUP – TROUBLED, SHAKEN, ETC ( η κολλεκτίβα της Αγγλίας με την χαρισματική τραγουδίστρια)
27. BIG PINK – A BRIEF HISTORY OF LOVE (και η μελαγχολια του Λονδίνου ή η αφορμή για να δούμε ξανά την 4AD)
28. THE AIRBORNE TOXIC EVENT – S/T (…το βρήκα το 09 που ήρθε πια στην Ευρώπη)
29. BRENDA BENSON – MY OLD FAMILIAR FRIEND (Ο έτερος από τους raconteurs, που έχει βγάλει καμιά 10αριά προσωπικά άλμπουμ και ΕΡs αλλά δεν έχει την προβολή/τύχη του Jack White)
30. DEAD WEATHER – HOREHOUND (Jack White LUCKY..)
31. AND YOU WILL KNOW US BY THE TRAIL OF DEAD – THE CENTURY OF SELF ( η ωριμότης των ΗΠΑ ή οι YES των 00ς)
From Zeros ….to ..στο 2010…πως θα το λέμε…, πως σας φαίνεται το Twentens..?
Καλή χρονιά
ΜΟΥΣΙΚΟ ΜΑΚΡΟΒΟΥΤΙ
Κάθε Τρίτη απόγευμα 7 – 9 μμ στο www.rodonfm.net
RODON FM
Μακριά από τα απόνερα των μουσικών βιομηχανιών
μακριά και από τις ρηχές επαναλήψεις
www.atraktos.net
Ωραία χρονιά το 2009. Πολλά νέα ονόματα, αλλά και αρκετά σχήματα που δημιουργούν εδώ και χρόνια μπόρεσαν και …έφτασαν σε μεγαλύτερα ακροατήρια.
Σε μια λίστα που θέλει να πιάσει τη 31…και να γελάσει και τη μάνα…έβαλα τους δίσκους που μου άρεσαν περισσότερο. Οι τακτικοί ακροατές μου θα δουν ότι πρόκειται για δίσκους…που τιμήθηκαν αρκετά το 2009.
Σκέφτομαι αρκετά που δεν έβαλα… νομίζω ότι αδίκησα ίσως τους Florence & the machine (μάλλον το hype με απώθησε..), και το νέο των Arctic Monkeys…και ο δίσκος των Pink Mountaintops (του Stephen McBean των Black Mountain)…αλλά και το How to Battle των Senser. Mε αυτά φθάνουμε στους 35. Στο 36 θα έβαζα τους Green Day. Και στο 37 τους AMAZING BABY. Καλή φωνή αλλά ως εκεί η Holly Throsby (με τον Will Oldham παρέα στο 38…ωραίοι για το 39 οι THE CURIOUS MYSTERY…Καναδά συνέχειας OHBIJOU στο 40…κλπ κλπ
Απλά ευχάριστοι οι BOYS LIKE GIRLS με το LOVE DRUNK
Χαρήκαμε με το 1ο επιτέλους άλμπουμ της Stephanie Finch (συζύγου του Chuck Prophet..που έβγαλε και αυτός μια από τα ίδια)
Παράλληλα το 2009 ήταν μια χρονιά…όπου σχεδόν όλα τα μεγάλα και εμπορικά ονόματα έβγαλαν δίσκο. Δίσκους καλούς…αλλά που δεν έδωσαν το κάτι παραπάνω. Δίσκους που σίγουρα δεν μπορούν να θεωρηθούν ως μια από τις καλύτερες στιγμές της καριέρας τους. Και από τα μεγάλα ονόματα έχεις απαιτήσεις. Μην ξεχνάμε ότι είμαστε στο 2009….
Έτσι για …τους γνωστούς και όχι αγνώστους…αναφέρω τις καλές προσπάθειες των MUSE (όπου βρέθηκαν με το ένα πόδι στην προ δεκαετίας και βάλε εποχή όπου τα φωνητικά θύμιζαν radiohead…και με το άλλο στο λεγόμενο ώριμο στάδιο…όπου γράφουν συμφωνικές εισαγωγές). Ο Chris Cornell πειραματίστηκε καλά…αλλά ως εκεί. Καλός και ο YUSUF (Cat Stevens). Τα χριστουγεννιάτικα του Dylan…καλά ως δώρο για την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ…αλλά υπολείπεται κατά πολύ την προ διετίας 5απλή κασετίνα με χριστουγεννιάτικα τραγούδια του Sufian Stevens. Για δύο ιερά ονόματα…ήθελα το κάτι παραπάνω και εννοώ τους SONIC YOUTH και την P.J. Harvey…
To ίδιο και για το FARM των DINOSAUR JR.
Μόνο για σκοτολάτρεις το how to get to heaven from Scotland του Aidan Moffat. Οι Editors…μία από τα ίδια. Καλός όπως πάντα ο mark knopfler…και η Tori Amos (2-3 πολύ καλά κομμάτια). Δϊσκοι δυνατοί των U2 και των Pearl Jam…αλλά κουκίδες στο σύνολο της διαδρομής τους. Αστεία η προσπάθεια των lemonheads, χαλαρά ευχάριστη αυτή του Gordon Gano. O ian Brown σταθερά αγέραστος, σταθερά καλή η φωνή της Dolores O’ Riordan.
Ευχάριστη έκπληξη η επιστροφή των Simple Minds…ακόμα και αυτή των Yello. Καλοί και οι Rammstein…αλλά πιο πολύ εντύπωση έκανε η συσκευασία και οι φωτο από το νέο τους δίσκο. Υψηλή ποιότητα και στον Manson αλλά και στους Depeche Mode, αλλά χωρίς να μου δώσουν το κάτι παραπάνω.
Συμπαθητική η επιστροφή του Σουηδού Jay Jay Johanson και η γνωστή πια δεινή ωριμότητα του ELVIS COSTELLO.
Στα συν η απόπειρα του Cave με τον Warren Ellis, αλλά πιο πολύ ως κινηματογραφική του συλλογή ήταν αυτό το διπλό cd που έβγαλε και όχι ως μια αυτόνομη πρόταση. Χαλαρός πολύ και ο δίσκος των Wilco..
Οπότε να τι μου άρεσε πιο πολύ :
1. JAPANDTROIDS – POST NOTHING (γιατί πήγαν στα αρχέγονα υλικά, 2 πιτσιρικάδες από το Βανκούβερ, τύμπανα και κιθάρα…και κομματάρες)
2. METRIC – FANTASIES ( η φωνή των Καναδών Broken Social Scene
3. VIC CHESNUTT – AT THE CUT (σπαρακτικός και στο κύκνειο άσμα του)
4. FOREST FIRE – SURVIVAL (γιατί μου θύμισαν πολύ με αυτό τους το ντεμπούτο η παρέα από το Brooklyn)
5. ISIS – WAVERING RADIANT (τι να λέμε, και με brutal και με συνθέσεις)
6. RUICKI SAKAMOTO – PALYING THE PIANO/ OUT OF NOISE (DELUXE EDITION) – τρομερή η διπλή κυκλοφορία με απίιθανα κείμενα επίσης
7. JULIE'S HAIRCUT - OUR SECRET CEREMONY (από την Μπολόνια, η χαρά των φετινών μου ταξιδιών στην Ιταλία)
8. WAVVES – WAVVVES (…τόση φασαρία βγάζει μόνο ένας τύπος από το San Diego)
9. RUSSIAN CIRCLES – GENEVA (inrtumental και εγκεφαλικό, στα όρια του post)
10. CALRK – TOTEMS FLARE (o απόλυτος ηλεκτρονικός δίσκος για τα γούστα μου)
11. MONO – HYMN TO THE IMMORTAL WIND (big in Japan and all over the world)
12. DIRTY PROJECTORS – BITTE ORCA (επιτέλους… αρχίζουν και τους προσέχουν, ηλεκτρονικά ντελίρια παρέα με ήχους σαν τους Cocorosie ή τον Antony..)
13. JONSI & ALEX - RICEBOY SLEEPS (Iceland presence)
14. YEAH YEAH YEAHS - IT’S BLITZ! (εξακολουθούν να συγκινούν)
15. AFI – CRASH LOVE (εμμονές είναι αυτές…)
16. SUNSET RUBDOWN – DRAGON SLAYER (α ρε Καναδά, έσκισες και φέτος)
17. ANIMAL COLLECTIVE - MERRIWEATHER POST PAVILION (απίστευτο ότι τους είδαμε live, έτσι δεν είναι;)
18. FUCK BUTTONS – TAROT SPORT (με μόλις 2 δίσκους είναι πια cult)
19. COUGAR – PATRIOT (η αμερικάνικη μοναξιά σε ογκώδεις συνθέσεις)
20. REGINA SPECTOR – FAR (από τη Ρωσία με αγάπη και τρομερή φωνή)
21. PATRICK WOLF – BACHELOR ( ο πρώην φερέλπις νέος μεγαλουργεί πια)
22. NOFX – COASTER (από τις εμμονές… στα κολλήματά μου)
23. DAVID SYLVIAN – MANAFON (ο πραγματικός big in Japan)
24. THE STEVENSON RANCH DAVIDIANS – LIFE & DEATH (…μελαγχολία και αμερικανίλα, σε ανεξάρτητη παραγωγή)
25. BRAND NEW – DAISY (το σταθερό ροκ, και είναι ο 4ος τους δίσκος)
26. SIAN ALICE GROUP – TROUBLED, SHAKEN, ETC ( η κολλεκτίβα της Αγγλίας με την χαρισματική τραγουδίστρια)
27. BIG PINK – A BRIEF HISTORY OF LOVE (και η μελαγχολια του Λονδίνου ή η αφορμή για να δούμε ξανά την 4AD)
28. THE AIRBORNE TOXIC EVENT – S/T (…το βρήκα το 09 που ήρθε πια στην Ευρώπη)
29. BRENDA BENSON – MY OLD FAMILIAR FRIEND (Ο έτερος από τους raconteurs, που έχει βγάλει καμιά 10αριά προσωπικά άλμπουμ και ΕΡs αλλά δεν έχει την προβολή/τύχη του Jack White)
30. DEAD WEATHER – HOREHOUND (Jack White LUCKY..)
31. AND YOU WILL KNOW US BY THE TRAIL OF DEAD – THE CENTURY OF SELF ( η ωριμότης των ΗΠΑ ή οι YES των 00ς)
From Zeros ….to ..στο 2010…πως θα το λέμε…, πως σας φαίνεται το Twentens..?
Καλή χρονιά
ΜΟΥΣΙΚΟ ΜΑΚΡΟΒΟΥΤΙ
Κάθε Τρίτη απόγευμα 7 – 9 μμ στο www.rodonfm.net
RODON FM
Μακριά από τα απόνερα των μουσικών βιομηχανιών
μακριά και από τις ρηχές επαναλήψεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου