Οι Swans στη Θεσσαλονίκη !
Πέμπτη 16 Μαΐου 2013
Club/Mύλος
Οpening act : ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΦΩΝΗΤΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ “ΠΛΕΙΑΔΕΣ”
Οι Swans, το συγκρότημα που κυκλοφόρησε το – κατά γενική ομολογία – καλύτερο album του 2012, “The Seer”, την Πέμπτη 16 Μαΐου θα είναι και στη Θεσσαλονίκη, στο Club του Μύλου.
Το “The Seer” αποτέλεσε έναν αληθινό θρίαμβο για τον Michael Gira και την παρέα του. Πάρα πολλά έχουν γραφτεί για αυτό το επικό, με μια ιδιαίτερη έννοια του όρου, album. Ο ίδιος ο Michael Gira λέει για αυτό:
“To ‘The Seer’ χρειάστηκε 30 χρόνια για να γίνει. Αποτελεί το αποκορύφωμα κάθε προηγούμενου album των Swans, καθώς και οποιουδήποτε άλλου μουσικού project έχω φτιάξει, συμμετάσχει ή φανταστεί. Αλλά είναι ημιτελές, όπως και τα τραγούδια του. Είναι μία εικόνα σε μια ταινία. Και οι εικόνες θολώνουν, αναμιγνύονται και τελικά ξεθωριάζουν.
Τα τραγούδια ξεκίνησαν σε μια ακουστική κιθάρα και μετά εμπλουτίστηκαν και πήραν σάρκα και οστά χάρη στην ανεκτίμητη βοήθεια των φίλων μου. Αργότερα, βασανίστηκαν και αποπλανήθηκαν περαιτέρω στο studio, και πλέον τα περιμένει περισσότερη βία και καννιβαλισμός, καθώς προετοιμαζόμαστε να εκτελέσουμε μερικά από αυτά live, φτάνοντας σε ένα σημείο όπου πλέον θα μεταλλαχτούν ακόμα περισσότερο, ασταμάτητα, και ίσως απορριφθούν για λίγο.
Άσχετα με το τι έχετε ακούσει ή υποθέσει, σκοπός μου είναι να διαδώσω φως και χαρά στον κόσμο. Οι φίλοι μου στους Swans είναι όλοι σπουδαίοι άνθρωποι. Χωρίς αυτούς είμαι σαν ένα χνουδωτό γατάκι, σαν έμβρυο. Ο στόχος όλων μας είναι ο ίδιος: έκσταση!”
Αυτό ακριβώς είναι που τελικά επιτυγχάνουν οι Swans, με κομμάτια όπως το “Avatar”, το “Lunacy”, το “The Apostate”, το “The Seer Returns”, το “Song Of A Warrior”. Άγρια και εκκωφαντικά drones εναλλάσσονται με αναπάντεχες στιγμές σιωπής, δοκιμάζοντας τις αντοχές του ακροατή με έναν μοναδικό τρόπο.
Ηχογραφημένο στη Νέα Υόρκη και το Βερολίνο, σε παραγωγή του ίδιου του Gira, κυκλοφόρησε σε διπλό CD και τριπλό LP και συμπεριλαμβάνει μία all star ομάδα από special guests: η Karen O (YeahYeahYeahs), οAlan Sparhawk και ηMimi Parker (Low), o Grasshopper (Mercury Rev), οι Seth Olinsky /Miles Seaton /Dana Janssen (Akron/Family), o Ben Frost, η Jane Scarpatoni και η ίδια ηJarboe, συνεισφέρουν σε ένα έργο που προκάλεσε έναν, σχεδόν καθολικό, παγκόσμιο θαυμασμό.
Οι Swans είναι:
Michael Gira /κιθάρα, φωνή
Norman Westberg / κιθάρα
Christoph Hahn /κιθάρα
Chris Pravdica /μπάσο
Michael Thor Harris / drums,κρουστά, vibes, keyboards
Phil Puleo / drums, κρουστά, dulcimer
www.younggodrecords.com
Πλειάδες είναι οι: Δέσποινα Καλπενίδου, Ναταλία Λαμπαδάκη, Ιουλία Ρούτζιου, Γεωργία Τέντα, Ρούλα Τσέρνου, www.pleiades.org.gr
INFO
Πέμπτη 16 Μαϊου 2013
Club του Μύλου, Aνδρέου Γεωργίου 56, Περιοχή Fix, Θεσσαλονίκη
Τ. 2310 504014, 6986924600
www.mylosclub.gr
Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:00.
Τιμή εισιτηρίου προπώλησης:22€
Ταμείο εισόδου 26€
Διάθεση:
Ticket House, Μητροπόλεως 102, τ. 2310 264880
Lotus Record Shop, Σκρα 7, τ. 2310 260776
www.viva.gr
Bio
Τρεις δεκαετίες έχουν περάσει από τότε που οι Swans ξεπήδησαν μέσα από τη no wave σκηνή της Νέας Υόρκης, το 1982, για να συνεχίσουν αδιάλειπτα το ταξίδι τους μέχρι το 1997, όταν και η πρώτη περίοδος της μπάντας έλαβε τέλος. Πολύς κόσμος πέρασε από τη σύνθεσή τους κατά τη διάρκεια αυτού του διαστήματος.
O Thurston Moore (Sonic Youth), o παραγωγός Rol Mosimann (Foetus,Wiseblood,YoungGods,TheThe,NewOrder,CelticFrost), ο σπουδαίος Bill Laswell, oNicky Scopelitisκαι ο Ted Parsons (Prong, Godflesh), ήταν μόνο μερικοί από αυτούς που κατά καιρούς συνεργάστηκαν με το group, του οποίου τα μοναδικά μόνιμα μέλη αποτέλεσαν ο Gira και η τραγουδίστρια / κημπορντίστρια Jarboe.
Μέσα σε αυτά τα 15 χρόνια, πρόλαβαν να κυκλοφορήσουν μερικά πραγματικά σπουδαία albums, όπως ήταν τα “Filth” (1983), “Cop” (1984), “Children Of God” (1987), “Love Of Life” (1992), χωρίς ποτέ να μπορείς να τους κατατάξεις κάτω από μία συγκεκριμένη ετικέτα, αφού η μουσική τους συνδύαζε στοιχεία από no wave, industrial, avant garde, post-punk, experimental rock, art rock, καθώς και από αυτό που αργότερα ονομάστηκε post rock.Το 2010, επέστρεψαν στη δισκογραφία με το θαυμάσιο “My Father Will Guide Me Up a Rope to the Sky”, χωρίς τη συμμετοχή της Jarboe, και ξεκίνησαν πάλι τις περιοδείες, περνώντας μάλιστα και από τη χώρα μας. Στις 28 Αυγούστου του 2012, κυκλοφόρησαν το “The Seer” Το album που έμελλε να σημαδέψει την περασμένη χρονιά περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο.
Έγραψαν για το “The Seer”:
“…Το έπος του Michael Gira και των συνεργατών του έρχεται από μία εποχή που απαιτούσε την απόλυτα τελετουργική ακρόαση ενός album. Δεν είναι ο δίσκος που θα κατανοήσεις με “πεταχτές” ακροάσεις mp3, δεν είναι ένα σύνολο εύκολων 3λεπτων συνθέσεων που θα σε προκαλέσουν να σιγοτραγουδίσεις τους στίχους του ενώ δουλεύεις. Είναι ένα έργο τέχνης που απαιτεί να του αφιερώσεις δίωρα sessions ακροάσεων, ιδανικά στα τρία βινύλια που απλώνεται – αδιαμφισβήτητα ελιτίστικο προφανώς -αδιαφορώντας για τις νόρμες της μουσικής βιομηχανίας και τις συνήθειες του απλού ακροατή, με προφανή στόχο να τρομάξει τους ανυποψίαστους και να κερδίσει αμέσως τον υπέρμετρο ενθουσιασμό του υποψιασμένου.
Επαναλαμβανόμενα μοτίβα, λέξεις και κραυγές, drone που στοχεύει στα νεύρα, kraut ρυθμολογία, κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, εφιαλτικά μαστιγώματα της ποπ κουλτούρας, βαρύ και ασήκωτο από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό του, ο Michael Gira καταφέρνει να συνοψίσει 30 χρόνια μουσικής εξερεύνησης σε ένα magnus opus, που προκλητικά τραβάει στα άκρα και δοκιμάζει τις αντοχές του ακροατή.
Διαχρονικό αριστούργημα του οράματος μίας ιδιοφυΐας ή τερατώδες hyped ανοσιούργημα; Μόνο το μέλλον θα αποδείξει την ουσιαστική αξία του The Seer. Προς το παρόν όμως, είναι στην κορυφή των albums του 2012 για το mixtape.gr. Δικαίως.”
Ηλίας Πυκνάδας /Mixtape
“O Michael Gira κατόρθωσε το ακατόρθωτο, έστω και αν κινούμαστε ακόμη στη σφαίρα του αρχικού ενθουσιασμού όσοι τυχόν τολμάμε και να το υποψιαστούμε αυτό: υπάρχει σοβαρή περίπτωση να έχει κυκλοφορήσει τον καλύτερο/ σπουδαιότερο/ πιο συγκλονιστικό/ ουσιαστικό/ απολαυστικό κλπ δίσκο, μιας καριέρας τριάντα χρόνων, που ούτως ή άλλως εξ αρχής περιείχε στο μέγιστο βαθμό όλα τα παραπάνω στοιχεία. Θα πρέπει να στύψει πολύ κάποιος το μυαλό του για να βρει ανάλογη περίπτωση. Και αν την βρει, θα κάνει σίγουρα κάποιες υποχωρήσεις για να την εξομοιώσει. Και αυτό δεν θα γίνει ποτέ απόλυτα…
…Έχει δίκιο λοιπόν ο δημιουργός όταν λέει πως το The Seer είναι τελικά οι ίδιοι οι Swans, τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο και ό,τι επεδίωξε να κάνει εδώ και 30 χρόνια, μέσα σε δύο μόλις ώρες, που για αυτό το λόγο φαντάζουν λίγες. Μπορεί να αποσυρθεί μετά από αυτόν τον δίσκο; Θυμίζω απλά ότι και ο Θεός την έβδομη ημέρα αποσύρθηκε και μας παράτησε στη μοίρα μας. Είναι ο Michael Gira λιγότερο σπουδαίος για να απαιτήσουμε από αυτόν κάτι διαφορετικό; Αν και κάτι μου λέει ότι δεν θα το κάνει.
Παρότι δεν είναι απαραίτητο, η ματαιοδοξία του ότι έστω και ένας υπομηχανικός ήχου που συμμετείχε στην ηχογράφηση του δίσκου θα ανοίξει κάποτε τυχαία αυτή τη σελίδα, αλλά δεν θα μπει στον κόπο να την περάσει στο google translate, μου υπαγορεύει ένα ατόφιο και υπεράνω των άλλων, που προϋπήρξαν, με τόνο… 10.”
Άρης Καραμπεάζης /mic.gr
“Η διθυραμβική υποδοχή και αποδοχή του νέου δίσκου των Swans από σχεδόν όλα τα έντυπα είναι ίσως το πιο παράδοξο και άξιο μελέτης γεγονός της χρονιάς. Πραγματικά, δεν ξέρω αν υπήρξε κάποιο marketing trick ή αν απλά έχουν όλοι το Pitchfork ως ευαγγέλιο και ακολουθούν σαν πρόβατα. Το δεύτερο μου φαίνεται πιο πιθανό.Πόσοι λέτε από αυτούς που εξύμνησαν το ‘The Seer’ τη χρονιά που μας πέρασε κάθησαν, άκουσαν και απόλαυσαν τα σχεδόν 120 λεπτά σκοτεινού πειραματισμού και ανελέητου επαναληπτικού σφυροκοπήματος του τριπλού αυτού δίσκου; Λίγοι, μάλλον. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ευτυχώς βγήκαν όλοι κερδισμένοι. Οι fans τους, που τόσα χρόνια πνίγονταν και δεν τους άκουγε κανένας, οιSwans, που οι περισσότεροι τους είχαν ξεγραμμένους, οι μουσικοκριτικοί και γραφιάδες, που επιτέλους υπέδειξαν ένα τεράστιο album, ακόμα και οι hipsters, που έμαθαν να προφέρουν σωστά το όνομα του Gira. Σκληρό, ωμό, σκοτεινό, μεγαλοπρεπές – τριπλό βινύλιο αποκάλυψης και τιμωρίας, γράφαμε κι εμείς στην ετήσια ανασκόπηση, συμφωνήσατε απ’ ότι φαίνεται και οι Swans κατέκτησαν την πρώτη θέση στην πιο σημαντική κατηγορία μας.”
Κώστας Μπρέλλας /Postwave.gr
“Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψεις την τεράστια δύναμη του live set των Swans. Πρόκειται για μουσική που πρώτα πρέπει να τη νιώσεις για να την κατανοήσεις. Και τελικά, την αισθανόσουν, δεν την άκουγες απλώς. Δεν υπήρξεmosh pit, ούτε stage diving, αλλά παρόλα αυτά η λήξη του σχεδόν δίωρου show βρήκε πολλούς από τους παρευρισκόμενους να δείχνουν και να αισθάνονται καταπονημένοι. Κοιτούσες γύρω κι έβλεπες πρόσωπα ζαλισμένα και εξαντλημένα. Τι στο διάολο ακριβώς συνέβη; Πολύ απλά, όχι μόνο ένα από τα καλύτερα live της χρονιάς αλλά μία νέα είσοδος στη λίστα με τις 10 καλύτερες ζωντανές εμφανίσεις που έχω παρακολουθήσει στη ζωή μου!”
Montreal Gazette
“Οι Swans είναι αυτή τη στιγμή η μεγαλύτερη rock ‘n’ rollμπάντα του πλανήτη… Η επαφή με τη δύναμη και το μεγαλείο τους αποτελεί μία εμπειρία υπερβατική, μαζοχιστική και ταυτόχρονα απελευθερωτική.”
The Quietus
“Σκληρότεροι από τον σκληρότερο ήχο που έχετε ακούσει και πιο χαμηλότονοι από τον αντίστοιχο αργό, οι Swans έχουν θέσει το πρότυπο για αναρίθμητες doom metal, industrial και experimental μπάντες, από τουςGodflesh, τους Earth, τους Sunn O))), μέχρι τους Neurosis και τουςKhanate, ενώ με το επικό ‘Soundtracks for the Blind’ του 1996 αποτέλεσαν τον προάγγελο των επικών πρωτοπόρων του post rock, Mogwai και Godspeed You! BlackEmperor…”
Time Out NY
“Τα δύο τελευταία χρόνια, η πιο πολεμοχαρής μπάντα στον κόσμο αποτίει φόρο τιμής στην κληρονομιά της, σε μεγάλο βαθμό αφήνοντάς την απείραχτη, προσπαθώντας να την επεκτείνει και δοκιμάζοντας τα παλιά της όρια. Υπερνικούν τις επιτυχίες του παρελθόντος υπηρετώντας τον σημερινό σκοπό τους, αποδεικνύοντας πως στους Swans αξίζει μόνο να κοιτάζουν μπροστά.”
Pitchfork.com
Club/Mύλος
Οpening act : ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΦΩΝΗΤΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ “ΠΛΕΙΑΔΕΣ”
Οι Swans, το συγκρότημα που κυκλοφόρησε το – κατά γενική ομολογία – καλύτερο album του 2012, “The Seer”, την Πέμπτη 16 Μαΐου θα είναι και στη Θεσσαλονίκη, στο Club του Μύλου.
Το “The Seer” αποτέλεσε έναν αληθινό θρίαμβο για τον Michael Gira και την παρέα του. Πάρα πολλά έχουν γραφτεί για αυτό το επικό, με μια ιδιαίτερη έννοια του όρου, album. Ο ίδιος ο Michael Gira λέει για αυτό:
“To ‘The Seer’ χρειάστηκε 30 χρόνια για να γίνει. Αποτελεί το αποκορύφωμα κάθε προηγούμενου album των Swans, καθώς και οποιουδήποτε άλλου μουσικού project έχω φτιάξει, συμμετάσχει ή φανταστεί. Αλλά είναι ημιτελές, όπως και τα τραγούδια του. Είναι μία εικόνα σε μια ταινία. Και οι εικόνες θολώνουν, αναμιγνύονται και τελικά ξεθωριάζουν.
Τα τραγούδια ξεκίνησαν σε μια ακουστική κιθάρα και μετά εμπλουτίστηκαν και πήραν σάρκα και οστά χάρη στην ανεκτίμητη βοήθεια των φίλων μου. Αργότερα, βασανίστηκαν και αποπλανήθηκαν περαιτέρω στο studio, και πλέον τα περιμένει περισσότερη βία και καννιβαλισμός, καθώς προετοιμαζόμαστε να εκτελέσουμε μερικά από αυτά live, φτάνοντας σε ένα σημείο όπου πλέον θα μεταλλαχτούν ακόμα περισσότερο, ασταμάτητα, και ίσως απορριφθούν για λίγο.
Άσχετα με το τι έχετε ακούσει ή υποθέσει, σκοπός μου είναι να διαδώσω φως και χαρά στον κόσμο. Οι φίλοι μου στους Swans είναι όλοι σπουδαίοι άνθρωποι. Χωρίς αυτούς είμαι σαν ένα χνουδωτό γατάκι, σαν έμβρυο. Ο στόχος όλων μας είναι ο ίδιος: έκσταση!”
Αυτό ακριβώς είναι που τελικά επιτυγχάνουν οι Swans, με κομμάτια όπως το “Avatar”, το “Lunacy”, το “The Apostate”, το “The Seer Returns”, το “Song Of A Warrior”. Άγρια και εκκωφαντικά drones εναλλάσσονται με αναπάντεχες στιγμές σιωπής, δοκιμάζοντας τις αντοχές του ακροατή με έναν μοναδικό τρόπο.
Ηχογραφημένο στη Νέα Υόρκη και το Βερολίνο, σε παραγωγή του ίδιου του Gira, κυκλοφόρησε σε διπλό CD και τριπλό LP και συμπεριλαμβάνει μία all star ομάδα από special guests: η Karen O (YeahYeahYeahs), οAlan Sparhawk και ηMimi Parker (Low), o Grasshopper (Mercury Rev), οι Seth Olinsky /Miles Seaton /Dana Janssen (Akron/Family), o Ben Frost, η Jane Scarpatoni και η ίδια ηJarboe, συνεισφέρουν σε ένα έργο που προκάλεσε έναν, σχεδόν καθολικό, παγκόσμιο θαυμασμό.
Οι Swans είναι:
Michael Gira /κιθάρα, φωνή
Norman Westberg / κιθάρα
Christoph Hahn /κιθάρα
Chris Pravdica /μπάσο
Michael Thor Harris / drums,κρουστά, vibes, keyboards
Phil Puleo / drums, κρουστά, dulcimer
www.younggodrecords.com
Πλειάδες είναι οι: Δέσποινα Καλπενίδου, Ναταλία Λαμπαδάκη, Ιουλία Ρούτζιου, Γεωργία Τέντα, Ρούλα Τσέρνου, www.pleiades.org.gr
INFO
Πέμπτη 16 Μαϊου 2013
Club του Μύλου, Aνδρέου Γεωργίου 56, Περιοχή Fix, Θεσσαλονίκη
Τ. 2310 504014, 6986924600
www.mylosclub.gr
Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:00.
Τιμή εισιτηρίου προπώλησης:22€
Ταμείο εισόδου 26€
Διάθεση:
Ticket House, Μητροπόλεως 102, τ. 2310 264880
Lotus Record Shop, Σκρα 7, τ. 2310 260776
www.viva.gr
Bio
Τρεις δεκαετίες έχουν περάσει από τότε που οι Swans ξεπήδησαν μέσα από τη no wave σκηνή της Νέας Υόρκης, το 1982, για να συνεχίσουν αδιάλειπτα το ταξίδι τους μέχρι το 1997, όταν και η πρώτη περίοδος της μπάντας έλαβε τέλος. Πολύς κόσμος πέρασε από τη σύνθεσή τους κατά τη διάρκεια αυτού του διαστήματος.
O Thurston Moore (Sonic Youth), o παραγωγός Rol Mosimann (Foetus,Wiseblood,YoungGods,TheThe,NewOrder,CelticFrost), ο σπουδαίος Bill Laswell, oNicky Scopelitisκαι ο Ted Parsons (Prong, Godflesh), ήταν μόνο μερικοί από αυτούς που κατά καιρούς συνεργάστηκαν με το group, του οποίου τα μοναδικά μόνιμα μέλη αποτέλεσαν ο Gira και η τραγουδίστρια / κημπορντίστρια Jarboe.
Μέσα σε αυτά τα 15 χρόνια, πρόλαβαν να κυκλοφορήσουν μερικά πραγματικά σπουδαία albums, όπως ήταν τα “Filth” (1983), “Cop” (1984), “Children Of God” (1987), “Love Of Life” (1992), χωρίς ποτέ να μπορείς να τους κατατάξεις κάτω από μία συγκεκριμένη ετικέτα, αφού η μουσική τους συνδύαζε στοιχεία από no wave, industrial, avant garde, post-punk, experimental rock, art rock, καθώς και από αυτό που αργότερα ονομάστηκε post rock.Το 2010, επέστρεψαν στη δισκογραφία με το θαυμάσιο “My Father Will Guide Me Up a Rope to the Sky”, χωρίς τη συμμετοχή της Jarboe, και ξεκίνησαν πάλι τις περιοδείες, περνώντας μάλιστα και από τη χώρα μας. Στις 28 Αυγούστου του 2012, κυκλοφόρησαν το “The Seer” Το album που έμελλε να σημαδέψει την περασμένη χρονιά περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο.
Έγραψαν για το “The Seer”:
“…Το έπος του Michael Gira και των συνεργατών του έρχεται από μία εποχή που απαιτούσε την απόλυτα τελετουργική ακρόαση ενός album. Δεν είναι ο δίσκος που θα κατανοήσεις με “πεταχτές” ακροάσεις mp3, δεν είναι ένα σύνολο εύκολων 3λεπτων συνθέσεων που θα σε προκαλέσουν να σιγοτραγουδίσεις τους στίχους του ενώ δουλεύεις. Είναι ένα έργο τέχνης που απαιτεί να του αφιερώσεις δίωρα sessions ακροάσεων, ιδανικά στα τρία βινύλια που απλώνεται – αδιαμφισβήτητα ελιτίστικο προφανώς -αδιαφορώντας για τις νόρμες της μουσικής βιομηχανίας και τις συνήθειες του απλού ακροατή, με προφανή στόχο να τρομάξει τους ανυποψίαστους και να κερδίσει αμέσως τον υπέρμετρο ενθουσιασμό του υποψιασμένου.
Επαναλαμβανόμενα μοτίβα, λέξεις και κραυγές, drone που στοχεύει στα νεύρα, kraut ρυθμολογία, κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, εφιαλτικά μαστιγώματα της ποπ κουλτούρας, βαρύ και ασήκωτο από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό του, ο Michael Gira καταφέρνει να συνοψίσει 30 χρόνια μουσικής εξερεύνησης σε ένα magnus opus, που προκλητικά τραβάει στα άκρα και δοκιμάζει τις αντοχές του ακροατή.
Διαχρονικό αριστούργημα του οράματος μίας ιδιοφυΐας ή τερατώδες hyped ανοσιούργημα; Μόνο το μέλλον θα αποδείξει την ουσιαστική αξία του The Seer. Προς το παρόν όμως, είναι στην κορυφή των albums του 2012 για το mixtape.gr. Δικαίως.”
Ηλίας Πυκνάδας /Mixtape
“O Michael Gira κατόρθωσε το ακατόρθωτο, έστω και αν κινούμαστε ακόμη στη σφαίρα του αρχικού ενθουσιασμού όσοι τυχόν τολμάμε και να το υποψιαστούμε αυτό: υπάρχει σοβαρή περίπτωση να έχει κυκλοφορήσει τον καλύτερο/ σπουδαιότερο/ πιο συγκλονιστικό/ ουσιαστικό/ απολαυστικό κλπ δίσκο, μιας καριέρας τριάντα χρόνων, που ούτως ή άλλως εξ αρχής περιείχε στο μέγιστο βαθμό όλα τα παραπάνω στοιχεία. Θα πρέπει να στύψει πολύ κάποιος το μυαλό του για να βρει ανάλογη περίπτωση. Και αν την βρει, θα κάνει σίγουρα κάποιες υποχωρήσεις για να την εξομοιώσει. Και αυτό δεν θα γίνει ποτέ απόλυτα…
…Έχει δίκιο λοιπόν ο δημιουργός όταν λέει πως το The Seer είναι τελικά οι ίδιοι οι Swans, τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο και ό,τι επεδίωξε να κάνει εδώ και 30 χρόνια, μέσα σε δύο μόλις ώρες, που για αυτό το λόγο φαντάζουν λίγες. Μπορεί να αποσυρθεί μετά από αυτόν τον δίσκο; Θυμίζω απλά ότι και ο Θεός την έβδομη ημέρα αποσύρθηκε και μας παράτησε στη μοίρα μας. Είναι ο Michael Gira λιγότερο σπουδαίος για να απαιτήσουμε από αυτόν κάτι διαφορετικό; Αν και κάτι μου λέει ότι δεν θα το κάνει.
Παρότι δεν είναι απαραίτητο, η ματαιοδοξία του ότι έστω και ένας υπομηχανικός ήχου που συμμετείχε στην ηχογράφηση του δίσκου θα ανοίξει κάποτε τυχαία αυτή τη σελίδα, αλλά δεν θα μπει στον κόπο να την περάσει στο google translate, μου υπαγορεύει ένα ατόφιο και υπεράνω των άλλων, που προϋπήρξαν, με τόνο… 10.”
Άρης Καραμπεάζης /mic.gr
“Η διθυραμβική υποδοχή και αποδοχή του νέου δίσκου των Swans από σχεδόν όλα τα έντυπα είναι ίσως το πιο παράδοξο και άξιο μελέτης γεγονός της χρονιάς. Πραγματικά, δεν ξέρω αν υπήρξε κάποιο marketing trick ή αν απλά έχουν όλοι το Pitchfork ως ευαγγέλιο και ακολουθούν σαν πρόβατα. Το δεύτερο μου φαίνεται πιο πιθανό.Πόσοι λέτε από αυτούς που εξύμνησαν το ‘The Seer’ τη χρονιά που μας πέρασε κάθησαν, άκουσαν και απόλαυσαν τα σχεδόν 120 λεπτά σκοτεινού πειραματισμού και ανελέητου επαναληπτικού σφυροκοπήματος του τριπλού αυτού δίσκου; Λίγοι, μάλλον. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ευτυχώς βγήκαν όλοι κερδισμένοι. Οι fans τους, που τόσα χρόνια πνίγονταν και δεν τους άκουγε κανένας, οιSwans, που οι περισσότεροι τους είχαν ξεγραμμένους, οι μουσικοκριτικοί και γραφιάδες, που επιτέλους υπέδειξαν ένα τεράστιο album, ακόμα και οι hipsters, που έμαθαν να προφέρουν σωστά το όνομα του Gira. Σκληρό, ωμό, σκοτεινό, μεγαλοπρεπές – τριπλό βινύλιο αποκάλυψης και τιμωρίας, γράφαμε κι εμείς στην ετήσια ανασκόπηση, συμφωνήσατε απ’ ότι φαίνεται και οι Swans κατέκτησαν την πρώτη θέση στην πιο σημαντική κατηγορία μας.”
Κώστας Μπρέλλας /Postwave.gr
“Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψεις την τεράστια δύναμη του live set των Swans. Πρόκειται για μουσική που πρώτα πρέπει να τη νιώσεις για να την κατανοήσεις. Και τελικά, την αισθανόσουν, δεν την άκουγες απλώς. Δεν υπήρξεmosh pit, ούτε stage diving, αλλά παρόλα αυτά η λήξη του σχεδόν δίωρου show βρήκε πολλούς από τους παρευρισκόμενους να δείχνουν και να αισθάνονται καταπονημένοι. Κοιτούσες γύρω κι έβλεπες πρόσωπα ζαλισμένα και εξαντλημένα. Τι στο διάολο ακριβώς συνέβη; Πολύ απλά, όχι μόνο ένα από τα καλύτερα live της χρονιάς αλλά μία νέα είσοδος στη λίστα με τις 10 καλύτερες ζωντανές εμφανίσεις που έχω παρακολουθήσει στη ζωή μου!”
Montreal Gazette
“Οι Swans είναι αυτή τη στιγμή η μεγαλύτερη rock ‘n’ rollμπάντα του πλανήτη… Η επαφή με τη δύναμη και το μεγαλείο τους αποτελεί μία εμπειρία υπερβατική, μαζοχιστική και ταυτόχρονα απελευθερωτική.”
The Quietus
“Σκληρότεροι από τον σκληρότερο ήχο που έχετε ακούσει και πιο χαμηλότονοι από τον αντίστοιχο αργό, οι Swans έχουν θέσει το πρότυπο για αναρίθμητες doom metal, industrial και experimental μπάντες, από τουςGodflesh, τους Earth, τους Sunn O))), μέχρι τους Neurosis και τουςKhanate, ενώ με το επικό ‘Soundtracks for the Blind’ του 1996 αποτέλεσαν τον προάγγελο των επικών πρωτοπόρων του post rock, Mogwai και Godspeed You! BlackEmperor…”
Time Out NY
“Τα δύο τελευταία χρόνια, η πιο πολεμοχαρής μπάντα στον κόσμο αποτίει φόρο τιμής στην κληρονομιά της, σε μεγάλο βαθμό αφήνοντάς την απείραχτη, προσπαθώντας να την επεκτείνει και δοκιμάζοντας τα παλιά της όρια. Υπερνικούν τις επιτυχίες του παρελθόντος υπηρετώντας τον σημερινό σκοπό τους, αποδεικνύοντας πως στους Swans αξίζει μόνο να κοιτάζουν μπροστά.”
Pitchfork.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου